អង្គការសង្គមស៊ីវិលដែលធ្វើការជាមួយយុវជនបានកត់សម្គាល់ថា យុវជនជាច្រើនក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នកំពុងមានសន្ទុះចាប់អារម្មណ៍ចំពោះការងារស្ម័គ្រចិត្តដោយមិនយកកម្រៃ។ មូលហេតុចម្បងដែលធ្វើឲ្យពួកគេងាកមកចាប់អារម្មណ៍លើកិច្ចការស្ម័គ្រចិត្តនេះ គឺដោយពួកគេរំពឹងថា អាចនឹងទទួលបានមកវិញនូវបទពិសោធន៍ និងឱកាសការងារនៅពេលខាងមុខ។
តើយុវជនគួរជ្រើសយកការងារស្ម័គ្រចិត្តប្រភេទណា?
នៅក្នុងភោជនីយដ្ឋានមួយនារាជធានីភ្នំពេញ មានយុវជនមួយចំនួនបានដើររៀងៗខ្លួន ទៅកាន់តុអាហារដែលភ្ញៀវកំពុងអង្គុយទទួលទានអាហារនឹងជជែកគ្នា។
យុវជនមួយរូបក្នុងចំណោមយុវជនទាំងនោះ បានរៀបរាប់ពីសកម្មភាពសប្បុរសធម៌របស់ខ្លួនទៅកាន់ភ្ញៀវក្នុងភោជនីយដ្ឋានដោយមិនស្ទាក់ស្ទើ។
«សំឡេង»
យុវជន ស៊ីសា អ៊ីត អាយុ ២១ឆ្នាំ កំពុងសិក្សាផ្នែកអក្សរសាស្ត្រខ្មែរឆ្នាំទី៣ នៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ ថ្លែងថា រូបគេបានឆ្លៀតពេលទំនេរពីការរៀនសូត្រនៅពេលយប់ដើររកមូលនិធិជួយកុមារក្រីក្រនៅក្នុងសហគមន៍ដែលកំពុងរៀនសូត្រហើយមានជីវភាពខ្វះខាត ហៅថា គម្រោងសហគមន៍ញញឹម។ យុវជនដដែលមានមោទនភាពណាស់ចំពោះការងាររបស់ពួកគេដែលគេយល់ថា គឺជាកិច្ចការមួយដើម្បីរួមចំណែកជួយសង្គម និងផ្ដល់ឲ្យពួកគេមានបទពិសោធន៍ការងារ។
«សំឡេង»
នេះគឺជាឧទាហរណ៍មួយចំពោះយុវជនម្នាក់ក្នុងចំណោមយុវជនដទៃទៀតដែលកំពុងធ្វើការងារស្ម័គ្រចិត្ត នៅតាមវិស័យនានា រួមមានស្ថាប័នរដ្ឋាភិបាល សង្គមស៊ីវិល គ្រឹះស្ថានឯកជន និងការចងក្រងជាក្រុមផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ដើម្បីធ្វើកិច្ចការសប្បុរសធម៌ណាមួយនោះ។
ប្រធានអង្គការកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ធនធានយុវជន ហៅកាត់ជាភាសាអង់គ្លេសថា វ៉ាយ.អ.ឌី.ភី (YRDP) លោក ជាង សុខា កត់សម្គាល់ថា មានទិដ្ឋភាពពីរសំខាន់នៅក្នុងការងារស្ម័គ្រចិត្តរបស់យុវជននេះ។ ទិដ្ឋភាពទី១ គឺការស្វែងរកការងារស្ម័គ្រចិត្តដោយខ្លួនឯង ហើយនិងទិដ្ឋភាពទី២ គឺមានប្រព័ន្ធ១កៀរគរឲ្យយុវជននោះទៅធ្វើការស្ម័គ្រចិត្ត។ ការចេញទៅស្វែងរកការងារស្ម័គ្រចិត្តដោយខ្លួនឯងរបស់យុវជននៅមានកម្រិតនៅឡើយ។ ប៉ុន្តែយុវជនដែលត្រូវបានកៀរគរដោយប្រព័ន្ធដើម្បីចូលរួមកិច្ចការស្ម័គ្រចិត្តគឺមានចំនួនច្រើន ដែលក្នុងនោះមានទាំងអង្គការសង្គមស៊ីវិល គណបក្សនយោបាយ និងក្រុមផ្សេងៗទៀត។
«សំឡេង»
លោក ជាង សុខា បន្តថា ប្រភេទកិច្ចការស្ម័គ្រដោយលះបង់ទាំងកម្លាំងកាយចិត្ត ថវិកា ស្មារតី នោះគឺគេកម្រឃើញថាមានមនុស្សច្រើនណាស់ដែលចូលរួម ជាទូទៅអ្នកដែលលះបង់ប្រភេទនេះ តែងតែសម្លឹងចង់បានអ្វីមួយមកខ្លួនវិញ។ ផ្ទុយទៅវិញបើសិនយុវជនលះបង់របៀបនេះ វានឹងអាចជួយដល់សង្គមច្រើន ដែលបានបង្កើនកម្រិតនៃការជួយគ្នា ហើយបានលើកចិត្តដល់យុវជនផ្សេងៗទៀតឲ្យចូលរួមកិច្ចការសង្គមកាន់តែច្រើនឡើង។
លោកបញ្ជាក់ថា ការស្ម័គ្រចិត្តដោយលះបង់ទាំងកម្លាំងកាយ និងថវិកាជាការបណ្ដុះបេះដូង ស្មារតីស្រលាញ់អ្នកជិតខាង និងប្រទេសជាតិ គឺជាចំណុចល្អមួយដែលសង្គមចង់បានពលរដ្ឋដែលមានចរិត និងលក្ខណៈសម្បត្តិបែបនេះ ដែលនឹងនាំឲ្យប្រទេសជាតិរីកចម្រើន ហើយការចូលរួមប្រភេទនេះ គឺជាការចូលរួមយ៉ាងពេញទំហឹង ដែលបានបណ្ដុះស្មារតីគាត់ជាអ្នកជិតខាងជាមួយអ្នកក្រ ដែលជាគំរូដល់អ្នកដទៃ។ ក្រៅពីនេះ បើនិយាយអំពីឱកាសការងារវិញ ក៏អាចទទួលបានបទពិសោធន៍ថ្មីៗសម្រាប់ជីវិត នៅពេលដែលគាត់បំពេញការងារដោយឆន្ទៈ ដោយបេះដូងពិតប្រាកដ ដែលអាចងាយទទួលបានបទពិសោធន៍ជាងអ្នកដែលគេបង្ខំឲ្យធ្វើការស្ម័គ្រចិត្ត។
«សំឡេង»
ទាក់ទងនឹងប្រយោជន៍នៃការងារស្ម័គ្រចិត្តនេះ រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា លោក ទូច វិសាលសុខ មានប្រសាសន៍ថា កិច្ចការស្ម័គ្រចិត្តបាននាំឲ្យយុវជនមានឱកាសស្គាល់គ្នាកាន់តែច្រើន បង្កើតបណ្ដាញនិស្សិតដូចគ្នា និងការចងសម្ពន្ធភាពជាមួយនិស្សិតបរទេសផង ដើម្បីពង្រីកទំនាក់ទំនង និងការងារសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត។
យុវជនត្រូវបានគេមើលឃើញថា គឺជាកម្លាំងចលករដែលមានសក្ដានុពល នឹងជាសសរទ្រូងប្រទេសជាតិ។ នៅកម្ពុជាមានយុវជនជាង ៤០ម៉ឺននាក់ ប៉ុន្តែគេពុំដឹងទេថា មានយុវជនប៉ុន្មានដែលកំពុងធ្វើការងារស្ម័គ្រចិត្ត ឬធ្វើកិច្ចការសប្បុរសធម៌នោះ។
«សំឡេង»
កាលពីដើមខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៣ យុវជនស្ម័គ្រចិត្តជាង ១.២០០នាក់ជាសិស្សនិស្សិតមកពីសាលារដ្ឋ និងឯកជន និងបណ្ដាញយុវជន បាននាំគ្នាចូលរួមថវិកា និងសាងសង់ផ្ទះ នៅក្នុងខណ្ឌដង្កោ ដោយឲ្យឈ្មោះថា ភូមិនៃក្ដីញញឹម ជូនពលរដ្ឋជិត ៣០០គ្រួសាររស់នៅលើគំនរសំរាមស្ទឹងមានជ័យ ដែលគម្រោងអង្គការភាពញញឹមនៃកុមារ និងអង្គការលំនៅឋានមនុស្សជាតិកម្ពុជា។
យុវជនត្រូវបានគេមើលឃើញថា គឺជាកម្លាំងចលករដែលមានសក្ដានុពល នឹងជាសសរទ្រូងប្រទេសជាតិ។ នៅកម្ពុជាមានយុវជនជាង ៤០ម៉ឺននាក់ ប៉ុន្តែគេពុំដឹងទេថា មានយុវជនប៉ុន្មានដែលកំពុងធ្វើការងារស្ម័គ្រចិត្ត ឬធ្វើកិច្ចការសប្បុរសធម៌នោះ៕
